4.8.05

No digas que fue un sueño

"Quien quiera nacer tiene que romper un mundo". Herman Hesse

Por extraño que parezca, Sahib era un Amorita que vivía en un desierto plagado de oasis. La primera vez que se cruzó en mi camino no fue por casualidad, sino porque yo se lo pedí. Y con su sonrisa eterna, con aquel rictus serio e inmóvil, me regaló una caja de Pandora. La opción fue mía, y al abrirla deshice el dolor... Descubrí la nada y me aferré a ella para dejar de sentir.
Por extraño que parezca, Sahib es un Amorita que vive en un desierto plagado de oasis. La segunda vez que se cruzó en mi camino fue por casualidad, como todas las cosas buenas. Y con su mirar activo, con sus ojos nunca presentes, me regaló un viento de ilusiones porque yo se lo pedí. Ahora estoy triste, infinitamente triste y no me importa. He recuperado el dolor y, no obstante, siento una amarga alegría ahí adentro, porque ahora sé, comprendo al fin, que sigo viva. Puede que más viva que nunca.

Y cuando un hombre está muy triste, no porque tenga dolor de muelas o haya perdido dinero, sino porque alguna vez por un momento se da cuenta de cómo es todo, cómo es la vida entera y está justamente triste, entonces se parece un poco a un animal; entonces tiene un aspecto de tristeza, pero es más justo y más hermoso que nunca.

"El Lobo Estepario", Hermann Hesse

10 Comments:

At 11:48 a. m., Blogger Ojos_verdes said...

me alegro que dentro de tu oasis estes mas viva que nunca. un besin

 
At 5:10 p. m., Blogger The Froggy said...

Elegiste tu camino. Elegiste sentir.
No es el camino más fácil, está lleno de piedras y espinas, pero también de sorpresas agradables. Es un camino que conduce a muchas partes y tiene numerosos recodos. Disfrútalo.

 
At 5:56 p. m., Blogger Vicente Torres said...

La vida está tan llena de egoísmos...Pongamos nosotros un poco de generosidad.

 
At 9:25 p. m., Blogger Lidia said...

Eeei, non sabía que te gustase "O lobo estepario"! Benvida ó clube dos Sttepenwolves! Que grande personaxe, Harry Haller. Unha mistura interesante, a deste post: Herman Hesse e... Terenci Moix? :P
Bicos, ups, perdón... ¡al carallo!

 
At 11:58 p. m., Anonymous Anónimo said...

¡Ahí, ahí! Grito de guerra :P

¿Quién no ha pensado alguna vez que es mejor no sentir antes que vivir a bandazos? ¿Quién no se ha propuesto ponerse una coraza para evitar los golpes?

Y quién no se ha dado cuenta después de que la cuestión es vivir y arriesgarse. Lo otro... menudo aburrimiento, ¿no?

Bicos

 
At 10:15 a. m., Blogger Brianda said...

Natzan, chocoadicta: sí, yo tb me alegro :)

The froggy: ¿existe algún camino fácil?

Vicente: a veces es fácil olvidar eso

Lidia: mmm... Terenci Moix?? curiosa asociación, pero ahora q lo dices... :P

Inchina: vivir ya es arriesgarse (uys... creo q el café de esta mañana me ha sentado fatal :P)

Bicossss

 
At 2:23 p. m., Blogger Alberto Abuín said...

Qué bonito libro EL LOBO ESTEPARIO...

Vicente, tienes toda la p... razón, pero como dice brianda es fácil olvidarlo. El problema es cuando hay gente que es generosa por puro egoísmo, que ya es el colmo.
...

 
At 3:49 p. m., Blogger Unknown said...

Eso es para mí, aprender..
lindísimo el texto de hesse...
besos.

 
At 6:46 p. m., Anonymous Anónimo said...

nunca llueve eternamente pero tampoco siempre el sol calentará;)una lágrima a tiempo puede regalar una sonrisa sincera, gran belleza, grande mi herman!

 
At 12:01 p. m., Anonymous Anónimo said...

Red: en demasiados casos la gente es generosa por puro egoísmo. q se le va a hacer? Somos egoístas por naturaleza!

Milva: vivir es aprender, no?

Vincent: me encanta leerte tan optimista :)

Aleks: me alegra haberteloo recordado :P

Bicos

 

Publicar un comentario

<< Home

Contracorriente

ahora mismo